16 χλμ. από την πόλη, έχει χτιστεί σε ένα κωνικό βράχο 450 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, με απόκρημνες πλευρές προς τα νότια και δυτικά και με μια μόνο πρόσβαση προς βόρεια.
Το χωριό εγκαταλείφθηκε μετά τις φοβερές σφαγές του 1822 και σήμερα αποτελεί εθνικό μνημείο για όλους τους Χιώτες. Είναι πλέον σχεδόν ερημωμένο, χωρίς μόνιμους κατοίκους.
Τα σπίτια μέσα από τα τείχη ήταν στενά και κατασκευασμένα από γκρι πέτρα με επίπεδες σκεπές, χαμηλές πόρτες και μικροσκοπικά παράθυρα σαν πολεμίστρες. Δίκαια αποκαλείται ο Μυστράς του Αιγαίου.